ZAMÓWIENIA POWYŻEJ 400 PLN WYSYŁKA GRATIS!

WAYUU, LUDZIE SŁOŃCA PIASKU I WIATRU…

/

Pierwsza rzecz jaka każdemu przyjdzie na myśl słysząc słowo WAYUU to przepiekne kolorowe recznie robione mochilas, ale Wayuu  to nie tylko torby, ale przedewszytkim społeczność indiańska Kolumbii zamieszkująca jeden z najbardziej oddalonych regionów kraju – półwysep La Guajira.Ten rozlegly pustynny teren był pierwszym odkrytym lądem Ameryki Poludniowej na który dotarł hiszpański konkwistador Alonso Ojeda w 1499roku. Rządy republikańskie, próbowały podporządkować sobie terytorium etniczne La Guajira jednak ze względu na bardzo trudne warunki geogrficzne, brak wody pitnej oraz niezwykła waleczność indian Wayuu ostatecznie przekreliła hiszpanom możliwość kolonizacji tego regionu.

La Guajira ziemia ludu Wayuu

La Guajira jest najbardziej wysuniętym na północ regionem Kolumbii. To miejsce pełne magii i fantazji. Jego krajobraz jest mieszanką morza, piasku, soli i wielu, wielu kaktusów. Podróż w te regiony wiedzie przez ocean pomarańczowego piasku i jest tak surrealistyczna, że  tylko ją znajdziesz na kolumbijskich Karaibach.. La Guajira jest daleka od nowoczesności. Jest tylko jedna droga wiodąca przez pustynię gdzie nie ma prądu i nie znajdziecie tutaj hotelu oraz żywej duszy w odleglości wielu kilometrow.

Ludność Wayuu i ich kultura

Indianie Wayuu stanowią największą grupę rdzennych mieszkańców Kolumbii (ponad 270 tyś w Kolumbii i 130 tyś w Wenezueli) którzy zostali uznani przez UNESCO za niematerialne dziedzictwo ludzkości, ponieważ są jednym z niewielu ludów na świecie, który nadal zachował swoją ustną tradycję dzięki swojemu językowi „Wayuunaiki” pochodzcego z rodziny Arawak. Młodzi ludzie, którzy choć biegle mówią po hiszpańsku, komunikują się ze sobą za pośrednictwem swojego języka ojczystego i przekazują wiedzę przodków z pokolenia na pokolenie.

Los Wayuu nazywani również Nomadami Putyni zamieszkują w niewielkich osadach liczcych od kilku do kilkunastu rodzin, należących do jednego klanu od strony matki.Ich domy to tzw. „rancherias” zbudowane z błota, słomy i kaktusów. Ich osady rozmieszczone są w takiej odległości, aby należące do poszczególnych klanów stada kóz nie mieszały się ze sobą. Mężczyzni na codzień zajmują się hodowlą kóz, polowaniem i rybołótwem natomiast kobiety opiekują się domem, rodziną oraz tkają kolorowe torebki mochila Wayuu, które stały sie w obliczu wielkiego kryzysu, glównym źródłem utrzymnia rodziny.

Kultura tkania najważniejszym dziedzictwem Wayuu

Niewątpliwie najwiekszym dziedzictwem kulturowym Wayuu jet kultura tkania przekazywana z pokolenia na pokolenie, od matek po córki od najmłodszych lat. Każda mochila zwana także SUSU tkana jest tylko przez jedną kobietę. Czas tkania to również czas medytacji i przemyślen. To moment w którym każda kobieta może wyrazić siebie i przekazać swoje myśli i uczucia.

Praca nad jedną mochilą trwa około 20 dni, jej czas zależy od wielkości, ilości dobranych kolorów i wzorów geometrycznych nawiązujcych do ludowej symboliki zwnej KANAAS.

Sztuka tkania jest związana z linią rodziny i jej prestiżem. Im więcej umiejętności pokażą kobiety w tkaniu, tym większy będzie prestiż w klanie. Wayúu są powściągliwi i niechętnie przekazują swoją wiedzę tym, którzy nie należą do plemienia. Technika ta jest mało znana poza członkami rodziny.
Oprócz kolorowych mochili bardzo ważnym dla kobiety Wayuu jet utkanie hamaka wokól którego toczy się życie całej rodziny.

Bez wody nie ma życia

Połwysep la Gujira to dla mnie wyjątkowe miejce na mapie Kolumbii , jednk agresywne warunki k limatyczne, otre słońce, brak deszczu oraz silny wiatr sprawily że cały niemalże teren to jedna wielka pustynia. Warunki na połwyspie nigdy nie należały do najlatwiejszych, jednak w ostatnich latach sytucja uległa pogorszeniu. Wszytko za sprawą budowy tamy na rzecze Rancheria , która odcieła ludności Wayuu dostęp do ich głownego źrodła wody. W obecnej chwili zasoby te zostały skierowane do obsługi kopalni odkrywkowych węgla na południu Guajiry. Sytuacja ekonomiczna największego rdzennego ludu Kolumbii jet bardzo cieżka, ludzie żyją w skrajnych warunkach, dzieci cierpią z niedożywienia i umierją z głodu . Rodzice nie mają często środków, aby przybyć do szpitala i wykupić leki. Wg ostatnich informacji w lutym 2109 roku do szpitala trafiło 647 dzieci w stanie skrajnego niedożywienia. Eduardo Verano de La Rosa, gubernator departamentu Atlántico powiedział że „włosy, skóra i sposób oddychania hospitalizowanych dzieci pokazują, że nie jest to głód na jeden dzień, ale chroniczne niedożywienie” , Do akcji humanitarnych przyłącza się coraz więcej osób, gwizd i organizacji. Głeboko wierzymy, że dzięki wspólnej pomocy uda się uratować ginącą społeczność Wayuu i rząd kolumbijski znajdzie pieniądze i sposób by zażegnać ten wieloletni kryzys.

Zainspiruj się